Tenebraes

Ivellios

Woda bez smaku
Zmarznięta skała
Złudnych zasad
Sentymentalnej krwi młodości
Chwilowa terapia
Wewnętrznego ogniska
Klasycznej materii życia

Jak motyl
Przepełniony nieskazitelnymi barwami
Swobodnym lotem
Szuka upragnionego kwiatu
I woda bezbarwna
Płynie wolnością życiodajnej chwili
By zgasić płomień pragnień
Racjonalnych potrzeb

Woda bez smaku
Błędne spojrzenie
Straconej chwili
Fałszywych oczu świata
Zgubiony czas
Połowicznych pragnień
Dualistycznej natury życia

Nektar młodości
Czara szczęścia
Czas spełnienia:
Winna słodycz
Głębia smaku
Prawdziwej wody
Nieskażonej ściekiem czasu
Mistyczna korona
Płonącej kropli
Krwistych płatków róży

Jak płomień
Nieposkromionego dziecka natury
Tytanowym ramieniem
Oddaje prometejski dar
I wino krwiste
Rozgrzewa różany ogród Syjonu
By zbudzić mistyczny ogień
Werońskich snów

Winna słodycz
Gasnące pragnienie,
Powtórna przyjemność
Otwartych bram Edenu
Rozpostarte skrzydła
Sentymentalnej wizji
Obiektywnych źrenic ekstazy

Woda i wino
Idealny trunek
Zmieszanych wartości
Uzupełnionej barwy życia
Olimpijski kielich
Odkrytej ambrozji
Naturalnych tajemnic życia...

...Bierz z życia
Pełną skrzynie...

Surin Atariel Teannar

Całkiem ciekawa "oda do Wina" musze przyznać Wink

Co do stylu, jest bezbłędny , wyjaśnij mi jednak proszę znaczenie słowa "entazy "?

Wino daje życie? Woda je zabiera?
Ciekawe, jakby odwołanie się do motywu dionizyjskiego, vitalizmu.
Jak dla mnie bez zarzutu.

Ivellios

miało być ekstazy Razz

błąd w pisowni... jednak nie umyślny...

[przyp.mod.] tym razem osta nie będzie ;>
dzięki...obiecuje poprawę...

Lothor

Według mnie świetny wiersz naprawdę. I nie tylko o winie i wodzie, Według mnie odnosi się do całokształtu, coś ja sposób na życie. Bierz z życia, może za bardzo filozofuje ale, wino odbieram jako coś wspaniałego, najlepsze chwile w życiu, wodę natomiast, jako coś niedobrego czyli złe chwile. A połączone dają to co powinno być, życie ze wszystkimi jego szczęściami i kłopotami.
Gratuluje, naprawdę.