Tenebraes

Nirian Samalai Feireniz

Nazwa: Dom Bezlitosnego
Właściciel: Albreht von Harsklein "Bezlitosny"
Ilość Izb: 2

Opis z Zewnątrz: Albreht mieszka w niedużym, samotnym budynku, który znajduje się w pobliżu rynku miasta. Jest ewidentnie rozpadający się i w złym stanie, a liczne deski właściwie chronią go przed zawaleniem. Jednak zdaje się, że Albreht się tym kompletnie nie przejmuje, przynajmniej na razie. Może nie ma pieniędzy na odnowienie budynku? Budowla jest jedno piętrowa i wejście wychodzi prawie na sam rynek.
Opis Wnętrza: Właściwie są tam tylko dwie puste izby, o niezbyt całych ścianach i dużej ilości brudu. Właściwie widać, że ktoś tu zaczął robić porządki, jednak na razie mało uczynił.

Wyposażenie:
- brak

enneid

Frans De-Gellie zapukał do mieszkania. Gdy drzwi sie otwarły nie czekał wogole na jakiekolwiek powitanie przeszedł odrazu do sprawy. Nie najlepiej utrzymywał sie na nogach, ale mina była śmiertelnie poważna i w jakiś dziwny sposób dostojna, co zupełnie nie pasowało do jego potarganych szat:
Witam panie Albrehthie von Harskleinie, proszę wybaczyć iż nie poprwadzę milej pogawętki lecz mam do pana jako przedstawiciela straży sprawę niecierpiącą zwłoki.
Chciałbym złożyć skargę na obywatela Fitto za poważe -wyraźnie szukał słów, które nie będą naruszały zasad dobrego smaku.- wręcz brutalne wtargnięcie na ziemię mojej rodziny, zdewastowanie mieszkania, pobicie mnie i kragdzieży 388 złotych monet. Za dowód może poswiadczyć mój stan zdrowia, a także dewastacja mojej posesji. Mam nadzieję iż straż skutecznie i surowo oceni ten występek i przedsięwzie odpowiednie kroki, w celu odzykania moich majętności i ukaraniu sprawcę. - ostatnie słowa powiedział z niejakim naciskiem wręczył nastepnie pismo z oficjalną skarga, o podobnym brzmieniu co jego słowa. kartka nie była w zbyt najleprzym stanie, ale pod nią widniała pieczeć rodziny De-Gellie

Nirian Samalai Feireniz

Bezlitosny

Popatrzył na rannego mężczyznę. Pomógł mu wejść, usiąść by odpoczął. Dziwiło go to, że aż tak ranny mężczyzna był w stanie tak spokojnie mówić. Potem, kiedy już go wysłuchał do końca, przytaknął głową i kiwnął glową.
- Oczywiście, udam się do tego Fitto i rozwiąże sprawę. Dziękuje za doniesienie, panie Frans.